Tradicionalni muškarci i psihoterapija
Najveći broj klijenata većine psihoterapeuta su žene. Među muškim klijentima najviše je onih koji dolaze u pratnji svojih žena. Tradicionalni muškarci dolaze na terapiju kada im je brak ugrožen, kada imaju seksualnu disfunkciju, kada ih upozorio lekar ili po naredbi suda. Muški klijenti češće odustaju od terapije, stiče se utisak da nevoljno učestvuju u terapijskom procesu a njihov otpor promeni je veći. Ipak, može se konstatovtii da u sve većem broju i muški klijenti dolaze zbog promene, a da pri tom nisu neposredno primorani, već je psihoterapija njihov izbor.
Kako navodi Margaret O`Brian, porodična psihoterapeutkinja, žene se češće same javljaju za pomoć vezanu za bračne probleme (dve trećine ukupnih klijenata) i češće od muškaraca nastavljaju sa terapijom posle prve seanse. Muškarci se javljaju češće kada su problemi veći. Za razliku od žena, muškarci …nastavak.
Greške u psihoterapijskom radu: transakciono-analitički pristup greškama
Prvo što treba reći o greškama je da će se one neminovno javljati u terapijskom radu. One su stalan pratilac našeg poziva jer on podrazumeva susrete jedinstvenih bića u intimnosti. Svaka osoba koju sretnemo u psihoterapijskom radu je jedinstvena kreativna adaptacija, kao što smo i mi sami, i kao takva predstavlja za nas jednu sasvim novu teritoriju koju ni mi (a ni ona) još uvek ne poznajemo. U terapiji se teži intimnosti (Berne, 1964), a istovremeno mi pokušavamo da se sačuvamo od nje raznim psihološkim igrama (Berne, 1964), što takođe stvara tlo na kojem će neminovno doći do greške. I kad “dozvolimo sebi da nas klijentova priča dotakne i da izložimo sebe klijentu, greške postaju neizbežne” (Cook, 2012, str. 34).
Određen procenat grešaka je očekivan na svakoj seansi (Murphy, 2012). To je tip grešaka koje ćemo kasnije nazvati taktičkim …nastavak.
Male prljave boginje u psihoterapiji: Dijagnostički i terapijski značaj smeha
Klijentov smeh tokom terapije je reakcija koju kao terapeuti često propustimo da primetimo. Za razliku od plača, dijagnostički značaj smeha je potcenjen. A smeh može da bude odlično dijagnostičko, kao i terapijsko sredstvo. Svaki terapeut koji je radio sa duboko depresivnim ili traumatizovanim klijentom zna šta znači kada se takav klijent, nakon dugog tugovanja, nasmeje onim glasnim, zaraznim smehom „iz stomaka“.
Ovde ćemo govoriti upravo o tom smehu i njegovom značaju u psihoterapiji. Pre nego što počnemo priču o tom smehu, važno je da prepoznamo koje još vrste smeha postoje. …nastavak.